کد مطلب:36097 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122

آثار معرفت خدا در نفس انسان











(فاذا عرفت ذلك فافعل كما ینبغی لمثلك ان یفعله فی صغر خطره و قله مقدرته و كثره عجزه و عظیم حاجته الی ربه فی طلب طاعته و الخشیه من عقوبته و الشفقه من سخطه)

«پس هنگامی كه این مطالب را دانستی- بدین نكته رسیدی كه خدای را به چشم و قلب هرگز نمی توان درك كرد و پی به ربوبیت او برد- پس آن چنان كن كه شایسته است همچون توئی بكند، در كوچكی قدر و منزلت و كمی قدرت و توانائی وزیادی عجز و ناتوانی و بزرگی حاجت و نیازی كه به سوی پروردگار داری در طلب طاعت و بندگی خدا و ترس از عقوبت و كیفر او و هراس و نگرانی از خشم و غضب او»

در این قسمت، از وجدان بیدار افراد كمك می گیرند و خلاصه می فرمایند نگاه بكن كه دیگری كه همانند تو است در آن شرائطی كه دارد كه همه حاكی اوبیجارگی اوست شایسته است كه چگونه باشد تو هم آنگونه باش همگنان تو در عین اینكه در برابر دستگاه باعظمت خلقت و در میان این دریای انسانها هیچگونه اهمیتی نداشته و در همه چیز لحظه به لحظه نیازمندند و سخت عاجز و در مانده می باشند و حاجت و

[صفحه 128]

نیازشان به دربار الهی عظیم و بزرگ است چه آنكه در طلب بندگی و اطاعت خدا و درك این توفیق، حاجت به خداوند دارند در مقام ترس از عقوبت الهی و بیم و هراس از سخط و غضب او دست حاجت به سوی خدا دارند، آیا با وجود اینهمه آثار و نشانه های ناتوانی و درماندگی شایسته ی آنان می بینی كه همواره بر در خانه خدا اعتكاف كرده لحظه ای از مراسم بندگی پروردگار سر باز نزنند. اكنون تو هم همین طور باش زیرا همان مظاهر ضعف و ناتوانی در تو نیز هست و تو هم تافته ی جدا بافته ای نمی باشی.

«فانه لم یامرك الا بحسن و لم ینهك الا عن قبیح». چه آنكه او تو را امر نفرموده جز به نیكوئی و نهی نفرموده تو را مگر از قبیح و كار زشت.

قابل تردید نیست كه خداوند بههر چه امر فرموده آن خوب است، نماز خوب است، روزه خوب است، طهارت و تقوی خوب است، صداقت و امانت خوب است، و خداوند به همه ی این امور كه عین خوبی است امر فرموده است و نیز هر چه راكه نهی فرموده بد است كه او از كار بد نهی می كند نه از عمل خوب و پسندیده. از میگساری نهی كرده چون میگساری بد است و از دست دادن عقل و آبروست. زنا بد است و از اینرو از آن نهی كرده دروغ و خیانت رانهی نموده زیرا اینها صفات بدی دی انسانند.

در قرآن كریم بر همین پایه و اساس می فرماید: «ان الله یامر بالعدل و الاحسان و ایتاء ذی القربی و ینهی عن الفحشاء و المنكر و البغی یعظكم لعلكم تذكرون». به راستی كه خداوند به پای بندی به عدل و نیكوكاری و عطا كردن بهنزدیكان امر، و از فحشاء و منكرات و ستمگری نهی می فرماید او شما را پند و اندرز می دهد باشد كه شما متذكر شده و بخوبد آئید.

[صفحه 129]


صفحه 128، 129.